MV อารมณ์สีเทา - โปเตโต้
ฉันทนนอนคนเดียวเปลี่ยวใจ คืนไหนที่ลมหนาวมา
ใจมันเหมือนชาๆ ไม่รู้ว่าจะอดทนได้นานรึเปล่า
ฉันยืนมองตัวเองผ่านกระจกในอารมณ์สีเทา
สิ่งที่เห็นมีเพียงความเหงาเข้ามาปกคลุมรอบกาย
* ไฟห้องนอนเมื่อก่อนสะท้อนแสงเงาสองเรานอนกอดกัน
วันนี้ฉันอยู่ตรงนี้ไม่มีเธอ อยู่ตรงนี้ไม่ได้เจอ อุ่นไอที่คุ้นเคย
** ไม่รู้เลยเธออยู่ที่ไหนกับใคร
แต่ขอให้เธอได้โปรดฟังไว้ว่า้ ว่าคนคนนี้นั้นรออยู่
แม้ว่าหัวใจเธอเปลี่ยนไปแล้วก็รู้
ก็ฉันขอรอเธอ จนถึงวันที่หยุดหายใจ
นั่งมองดาวดวงเดิมอยู่กลางคนรักกันเป็นร้อยพัน
อธิษฐานให้ดาวดวงนั้น เรียกเธอกลับมาให้ที
ไร้กำลังแรงกายอยู่โดยความหวังที่มันริบหรี่
ก็ไม่รู้ในวันพรุ่งนี้ ชีวิตจะเป็นเช่นไร
*,**,**
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น